TUTAIOMBEA NCHI YETU! ILA NANYI MUACHE UFISADI BASI!

MKUU wa Mkoa wa Dar es Salaam, Paul Makonda, ameibua tena gumzo kubwa katika vyombo vya habari na mitandao ya jami baada ya ukimya mrefu – hususan tangu sakata lile la ‘kumchongea’ hadharani, mbele ya Rais John Magufuli, aliyekuwa Mkurugenzi wa Jiji la Dar es Salaam, Wilson Kabwe, kuhusu ufisadi.

Kama vile katika suala la Kabwe, safari hii ni kuhusu ‘kuchongewa’ kwa Kamanda wa Polisi Kanda Maalumu ya Mkoa wa Dar es Salaam, Simon Sirro. Lakini tofauti mara hii ni kwamba ilikuwa ni mbele ya Waziri Mkuu, Kassim Majaliwa.

Sakata lilianza Jumatano iliyopita katika hafla ya uzinduzi wa kituo cha uboreshaji wa umeme wa uhakika jijini Dar es Salaam pale aliposema kwamba kulikuwa na kikundi cha watu 10 kilichofika ofisini kwake na kumshawishi apokee ‘hongo’ ya sh milioni tano kila mwezi kutoka kwa kila mmoja, ili asizuie biashara ya shisha.

Kwanza kabisa, kabla sijaendelea nimekuwa nashangazwa sana hili suala la uvutaji shisha kuibuka ghafla na kuonekana kama janga kubwa katika jamii, pengine sawasawa na lile la dawa za kulevya ambalo sote twajua jinsi linavyoharibu vijana wetu.

Mimi nadhani hadi miezi sita hivi iliyopita, ni Watanzania wachache sana walikuwa wamewahi hata kusikia neno ‘shisha’ – achilia mbali kwamba inadaiwa kuwa ni aina moja ya kilevi.

Lakini hivi kweli suala la shisha litikise nchi namna hii? Kuna wangapi katika jamii tayari wameshaathirika na matumizi ya shisha? Jamani kuna masuala mengi yanayohitaji kufuatiliwa katika kuboresha maisha ya mamilioni ya Watanzania ambayo sasa hivi yako katika hali mbaya kifedha.

Turudi kwenye mada. Mimi naamini – kutokana na jinsi Makonda alivyokuwa anatoa kauli ile mbele ya Waziri Mkuu kwa kujiamini – ya kutaka kupewa mlungula lilikuwa la kweli, ila tu nashangaa kwa nini hakuchukua hatua stahiki pale pale, badala ya kulalamika hadharani mbele ya Waziri Mkuu.

Mtendaji kama Mkuu wa Mkoa (tena wa Dar es Salaam), ambaye pia ni Mwenyekiti ya Kamati ya Ulinzi na Usalama, hakuwa na namna nyingine ya kulishughulikia tukio hilo la jinai isipokuwa tu kutafuta hafla na kulalamika hadharani?

Hivi kweli hakuwa na vinasa sauti/vinasa picha za video vilivyofichika ofisini mwake? Inawezekana anavyo, na inawezekana alilinasa tukio hilo na hivyo kuwa tayari kutoa kama kielelezo kwenye vyombo husika kama ushahidi hapo baadaye.

Lakini bila shaka alitaka pia kuonekana na umma, kwamba anafanya kazi – yaani ni mchapa kazi na ndiyo maana hakutaka kulishughulikia suala hilo kimya kimya. Nani angejua?

Njia hii anayotumia Makonda katika kupambana na ufisadi haifai, ni ya kujionyesha zaidi kuliko dhamira ya dhati, na haifai kabisa kuigwa na wengine. Au anataka kutuambia kuwa haviamini vyombo vya sheria vinavyoshughulikia masuala haya?

Na hili ndiyo limekuwa tatizo kubwa kwa watendaji wakuu wa utawala – zaidi wanataka waonekane na umma wanafanya kazi – kuliko kufanya kazi yenyewe kikamilifu, ili wananchi waone matokeo yake. Kwa tafsiri yoyote ile, kumchongea mtu hadharani, sio utaratibu mzuri, hasa pale hajatoa ushahidi na hakuna tofauti na Wabunge wale waliofungiwa vikao kwa kutoa kauli ambazo hawakuthibitisha pale pale walipotakiwa kufanya hivyo.

Vita dhidi ya ufisadi nchini mwetu inapita katika mitihani mikubwa sana – mingi ni ya kushangaza na kuibua maswali iwapo kweli tuna nia thabiti ya kuondokana na kansa hiyo au ni yale yale ya wananchi ‘kumwagiwa changa la macho’ ili waone tu kwamba vita hiyo daima inapamba moto.

Kuna matukio ya kashfa kadha na kubwa kubwa za ufisadi zilizoibuka nchini katika miaka ya karibuni, kuliko hii ya jaribio la hongo la shisha, lakini takriban yote hayo utawala umekuwa ukiyashghulikia kwa kuchechemea au kunyamaza kimya kabisa.

Kashfa hizi ni pamoja na zile za EPA, ESCROW, utoroshaji wanyama hai na utafunaji wa fedha za umma, hususan katika halmashauri. Kwa ujumla hali hii iliifanya TAKUKURU kupoteza imani (credibility) kwa umma katika suala zima la vita dhidi ya ufisadi, suala ambalo ndilo linaweza kulihakikishia Taifa amani na utulivu uliokuwepo uendelee.

Kwa ujumla, ukichunguza kwa makini historia ya vita dhidi ya ufisadi iliyokuwa ikiendeshwa na watawala hapa nchini kabla ya ujio wa Rais John Magufuli, huwezi kuacha kugundua vita hiyo ilikuwa imejaa ukosefu wa ari, unafiki, uwongo, ujanjaujanja, ghilba, kiini macho, upotoshaji, mizengwe, dhihaka na kila aina ya sifa hasi utakayofikiria, na matokeo yake ni kuongezeka, si kupungua kwa tatizo hilo.

Chukulia mfano wa ufisadi mkubwa wa kuchotwa fedha kutoka Benki Kuu katika Akaunti ya Tegeta Escrow. Ufisadi huu ulifikia kilele mwishoni mwa mwaka 2014, pale Bunge lilipotoa maazimio ya kutaka wahusika wakuu wawajibishwe, baadhi yao wakamatwe na kufunguliwa mashitaka.

Hakuna kilichotokea, isipokuwa tu baadhi yao walijiuzulu, ingawa kuna mmoja alifukuzwa kazi na mwingine aliyejiuzulu kwa shinikizo kubwa, alirejeshwa katika wadhifa wake kwa madai ni ‘mchapa kazi.’

Sote pia twafahamu ufisadi hukwaza maendeleo ya nchi na kwa ujumla, kutia umasikini wananchi. Lakini pia huweza hata kuleta uvunjifu wa amani na hali ya utulivu. Athari hii pia imeandikwa, si mahala pengine, bali katika sentensi ya kwanza kabisa ya utangulizi (preamble) ya Sheria ya Kuzuia na Kupambana na Rushwa (PCCB Act) ya mwaka 2007.

Hivyo sote wananchi twalifahamu hili, hususan watawala wetu, waliotunga sheria hiyo. Lakini cha ajabu ni kwamba kila wanapofanya vitendo vyao vya ufisadi unaosababisha mtikisiko na wananchi kuanza kuja juu, na hata kuonyesha kutishia amani iliyopo (kama vile kutaka kufanya maandamano nchi nzima nk), basi watawala hao hao, badala ya kuchukua hatua thabiti ya kuwashughulikia mafisadi, basi huanza kuwatuliza wananchi na kuwahamasisha wafanye ibada kuiombea nchi amani!

Ufisadi wafanye wao, kuwalinda mafisadi wawalinde wao, kutishia amani watishie wao, halafu eti ibada ya amani tufanye sisi! Majanga!